7 بیماری‌ پوستی مزمن

بیماری‌های پوستی مزمن متنوعی وجود دارند. در زیر، به برخی از انواع رایج بیماری‌های پوستی مزمن اشاره می‌شود:

1. پسوریازیس: بیماری پوستی مزمنی است که با ظاهریت ضایعات قرمز، خشک و پوستی همراه است.

2. اگزما (درماتیت آتوپیک): بیماری التهابی مزمن پوستی است که با خشکی، قرمزی، خارش و ترک‌های پوستی همراه است.

3. پسوریازیس مفصلی: یک نوع پسوریازیس است که علاوه بر پوست، مفاصل را نیز درگیر می‌کند، باعث التهاب، درد و سفتی مفاصل می‌شود.

4. درماتیت روزاسئا: بیماری پوستی که با ظاهریت خشکی، ترک‌ها و التهاب پوستی در محدوده صورت و اطراف دهان همراه است.

5. لوپوس اریتماتوس دیسکوئید: بیماری ایمنی مزمن است که با ظهور ضایعات قرمز و تا حدودی آبله به خصوص در بخش‌های نورانی پوست همراه است.

6. سوریازیس: بیماری پوستی مزمنی است که ناشی از افزایش سریع و غیرعادی خلاياي جلدی است که با ظاهریت قرمزی، خارش و تشکیل ردیف‌های ضایعات پوستی همراه است.

7. دارماتومیوزیت: نوعی بیماری التهابی عضلانی-پوستی است که با تغییرات جلدی، ضعف عضلانی و التهاب عضلات همراه است.

این فقط چند مثال از بیماری‌های پوستی مزمن است و هنوز بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌تواند به صورت مزمن تشخیص داده شوند. اگر به هر نوع بیماری پوستی مشکوک هستید، بهتر است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق گرفته و درمان مناسب صورت پذیرد.

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که با ظاهریت ضایعات قرمز، خشک و مقداری پوستی همراه است. تشخیص پسوریازیس براساس بررسی بالینی نمونه‌برداری از پوست و اعمال آزمایشات تشخیصی انجام می‌شود.

درمان پسوریازیس به شدت بستگی به شدت امر بیماری، نوع و محل آن دارد. روش‌های درمانی متنوعی برای پسوریازیس شامل موارد زیر می‌شوند:

1. کرم‌ها و پمادها: استفاده از کرم‌ها و پمادهای مرطوب‌کننده و ضد التهاب بر روی ضایعات جهت کاهش التهاب و خارش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. داروهای خوراکی: به‌عنوان مثال، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای ایمونوساپرسانت می‌توانند درمان برخی از موارد پسوریازیس را تقویت کنند.

3. تراپی نوری: استفاده از نور خورشید یا نور مصنوعی با دز مناسب (مانند UVB) به شکل تراپی نوری (Phototherapy) می‌تواند به کاهش ضایعات پسوریازیس کمک کند.

4. داروهای سیستمیک: در صورت بی‌استجابه به درمان‌های محلی، دکتر ممکن است داروهای سیستمیک مانند داروهای تراپی بیولوژیک یا داروهای آنتی‌متابولیتیک تجویز کند.

مهم است به دکتر متخصص پوست مراجعه کنید تا درمان مناسب برای شما تعیین شود، زیرا درمان پسوریازیس ممکن است نیازمند رهنمودهای خاص و پیگیری دقیق باشد.

اگزما

اگزما یا درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی مزمن است که با خشکی، قرمزی، خارش و التهاب پوست همراه است. این بیماری معمولاً در کودکان و نوجوانان شروع می‌شود، اما ممکن است در همه سنین اتفاق بیفتد.

علت دقیق اگزما نامعلوم است، اما عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی می‌توانند نقشی در ظهور آن داشته باشند. عوامل استرس، آلرژی‌ها، تماس با مواد تحریک‌کننده، محیط‌های خشک و سرد، عفونت‌ها و تغذیه نامناسب ممکن است از فلری خارج شده و علائم اگزما را تشدید کنند.

درمان اگزما شامل استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های ضد التهاب، استفاده از محصولات حاوی استروئیدها، استفاده از ضدهیستامین‌ها برای کاهش خارش، اجتناب از عوامل تحریک‌کننده، تغذیه مناسب و مراقبت‌های پوستی خاص می‌شود. همچنین، در صورت لزوم، پزشک می‌تواند داروهای سیستمیک مانند استروئیدها، آنتی‌هیستامین‌ها یا آنتی‌الیاف را نیز تجویز کند.

مهمترین نکته برای مدیریت اگزما اجتناب از عوامل تحریک کننده، استفاده از مرطوب کننده‌ها و مراقبت‌های پوستی مناسب است. همچنین، مشاوره و پیگیری با پزشک متخصص پوست می‌تواند به شما در مدیریت و کنترل بهتر بیماری کمک کند.

روزاسئا یا درماتیت راواساکی

درماتیت روزاسئا یا درماتیت راواساکی (Kawasaki) یک بیماری عفونی و التهابی است که بیشتر در کودکان کمتر از ۵ سال وجود دارد. این بیماری به نام خود یا روزاسئا نامگذاری شده است به خاطر توصیف اولیه‌ای که در یک مقاله توسط دکتر Tomisaku Kawasaki در سال ۱۹۶۷ ارائه شد.

علت درماتیت روزاسئا هنوز مشخص نیست، اما برخی از نظریه‌ها بر اساس عوامل ایمنی و عوامل ارثی این بیماری را توجیه می‌کنند. در برخی موارد، ابتلای فرد به عفونتی مشخص مثل سوزاکی (streptococcus) نیز به ظهور این بیماری مرتبط است.

علائم درماتیت روزاسئا شامل تب بالا به مدت ۵ روز یا بیشتر، التهاب غشای بیرونی قلب (به نام آنژیت روزاسئا)، آنتیبادی‌های خونی، تورم و التهاب در لوزالمعده و لنفاوی‌ها، التهاب غشای مفاصل و پوست قرمز و خشک می‌شود.

درمان درماتیت روزاسئا عموماً شامل مصرف داروهای ضد التهابی و ضد التهابی غیر استروئیدی می‌شود. همچنین، برخی بیماران به داروهای ضد پلاکت خونی نیاز دارند. در صورت تشخیص اولیه و درمان به موقع، اکثریت کودکان بهبود خوبی را تجربه می‌کنند. اما در برخی موارد، عواقب قلبی جدی ممکن است رخ دهد، بنابراین پیگیری دوره‌ای با پزشک متخصص قلب توصیه می‌شود.

لوپوس اریتماتوس دیسکوئید

لوپوس اریتماتوس دیسکوئید یکی از زیرنوع‌های بیماری لوپوس اریتماتوس است. لوپوس اریتماتوس بیماری ایمنی و التهابی است که می‌تواند بر سطح پوست، مفاصل، کلیه‌ها، قلب و سایر اعضای بدن اثر بگذارد. در لوپوس اریتماتوس دیسکوئید، علائمی مشابه به شکل پولک‌های کوچک و قرمز روی پوست در نواحی مختلف بدن، به ویژه در نواحی برخورد با نور خورشید (مانند صورت، گردن، دستها و پاها) ظاهر می‌شوند.

علت دقیق لوپوس اریتماتوس دیسکوئید نامعلوم است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی (مانند تابش نور خورشید) ممکن است در توسعه آن نقش داشته باشند. برخی عوامل ممکن شامل عفونت‌ها، تغییرات هورمونی، داروها و استرس نیز مطرح می‌شوند.

درمان لوپوس اریتماتوس دیسکوئید معمولاً شامل استفاده از کرم‌ها یا پمادهای ضد التهابی موضعی، استفاده از محافظ خورشیدی، اجتناب از تابش مستقیم آفتاب و استفاده از محافظت کننده‌های موضعی با فیلترهای محافظ در برابر نور خورشید است. در صورت لزوم، پزشک ممکن است داروهای خوراکی ضد التهابی غیر استروئیدی را تجویز کند.

مهمترین نکته در مدیریت لوپوس اریتماتوس دیسکوئید اجتناب از تابش آفتاب و استفاده از محافظ خورشیدی است. همچنین، مشاوره و پیگیری با پزشک متخصص پوست و گاهی اوقات با روانپزشک در صورت نیاز می‌تواند در کنترل بیماری و بهبود علائم کمک کند.